Sirijska vojska zajedno sa pojedinim provladinim milicijama izvela je koordinisani napad na Sirijske demokratske snage (koje većinski čine Kurdi) preko reke Eufrat u Deir ez Zoru. U iznenadnom napadu osvojena su četiri sela Žunajnah, Žijah, Majšijah i Hisan. Ubrzo nakon osvajanja ovih mesta, Kurdi su odgovorili kontranapadom u kojem su uspeli da preuzmu izgubljenu teritoriju.

Mesta koja su sirijske snage osvojile, a zatim izgubile nakon kontranapada SDF

Nije poznato sa sigurnosću da li su koalicione snage na čelu sa SAD, koje podržavaju Kurde u Siriji, pomogle u ponovno zuzimanju ove oblasti u dolini Eufrata. Pojedini diplomatski izvori bliski agenciji Reuters su potvrdili da su SAD odgovorile na ovaj napad bombardujući položaje vladinih snaga.

Po svemu sudeći, na čelu ovog napada bila je milicija poznatija kao Bakir brigada, koja je početkom aprila najavljivala ofanzivu na Kurde koji drže provinciju Deir ez Zor istočno od Eufrata, gde se ujedno nalaze i velika naftna postrojenja.

Prelazak na drugu obalu Eufrata od strane Narodnih odbrambenih snaga (foto: NDF)

Bakir brigada prvi put je došla u žizu javnosti kada su provladine snage u februaru organizovale sličan napad gde je u vazdušnom napadu koalicionih snaga stradalo preko 100 vojnika, uključujući i ruske plaćenike iz takozvane Vagner grupe.

Bakir Brigada osnovana je u provinciji Alepo 2012. godine od strane pojedinaca iz arapskog plemena Al Bakara i dva brata u javnosti poznati kao Halid Al Hasan i Abu Al Abas. Ova jedinica se 2015. pridružila Sirijskim odbrambenim snagama (NDF) sa kojima je zajedno učestvovala u borbama protiv Islamske države u Alepu i Deir Ez Zoru. Veliki deo noružanja ovoj grupi pristizao je iz Irana, među kojima se nalaze i neka sofisticiranija sredstva.

Kakvu je ulogu imala Rusija u poslednjem napadu na kurdske položaje nije poznato. Ruski inženjeri pomogli su da se ponovo uspostavi most na Eufratu, što se u poslednje dve nedelje poklapa sa sve većim grupisanjem sirijskih vojnika i njenih milicija duž reke.

Global Defence najavljivao je ranije da bi sve veći pritisak Turske na Kurde u Siriji Damask mogao da iskoristi za pokušaj proboja preko Eufrata kako bi se zauzela ključna naftna polja koje su Kurdi ranije preoteli od Islamske države. Dobrim delom tada Islamska država nije pružala veliki otpor, pa su tako ova naftna polja predata Kurdima sa blagim otporom. Kasnije se zapravo ispostavilo da su postojali određeni dogovori između dve strane da se u zamenu za naftna postrojenja militanti prebace na teritoriju duž granice sa Irakom.

Ako analiziramo trenutna kretanja na frontovima u Siriji, malo je verovatno da će Damask pokrenuti neke opsežnije operacije protiv Kurda u dolini Eufrata sve dok se ne reši pitanje sa pobunjenicima na zapadu Sirije. Neke sporadične napade poput ovih danas moguće je očekivato, što će poslužiti više kao opipavanje pulsa SAD i njenih saveznika koliko su spremni da idu daleko u pomoći Kurdima u Siriji.

Kategorije:Sirija

Ostavite odgovor

Vaša adresa e-pošte neće biti objavljena. Neophodna polja su označena *