Ruska Federacija isporučila je Alžiru 2017. godine mobilni balistički raketni sistem kratkog dometa 9K720 Iskander-E. U septembarskom izdanju magazina DSI prvi put je pomenuto da je navodno Alžir primio 4 Iskander-E.
U novembru 2017. godine Ruska federalna služba za vojno-tehničku saradnju je potvrdila da je jedna država sa „Bliskog istoka i Severa Afrike“ primila Iskander-E, ali neprecizirajući o kojoj se zemlji tačno radi. Od tada krenula su nagađanja o kojoj državi je reč, a najveće šanse davane su upravo Alžiru. Potvrda je konačno usledila 5. marta od strane Službe za vojno-tehničku saradnju.
Ovom isporukom Alžir je postao druga država nakon Jermenije koja je postala korisnik Iskandera.
Pored balističkih raketa, Rusija je Alžiru prošle godine isporučila tenkove T-90SA, višecevne lansere TOS-1, a naručena su savremena vozila za podršku tenkova BMPT Terminator. Kada je reč o vazduhoplovstvu i PVO sistemima, Alžir je primio poslednjih 6 od ukupno 14 Su-30MKA, 6 helikoptera Mi-28NE, kao i protivvazdušni kompleks Buk-M2E.
Rusija je Iskandere počela da uvodi u svoje naoružanje 2006. godine i plan je da sve raketne jedinice budu opremljene sa ovim sistemima do 2020. godine. Ulazak Iskandera u naoružanje zainteresovao je mnoge zemlje kada je reč o potencijalnoj nabavci. Duže vreme Rusija je iz geopolitičkih i taktičko-tehnoloških razloga odbijala izvoz ovako sofisticiranog oružja u druge zemlje.
Međutim, početkom 2015. godine Rusija je prvi put izrazila spremnost za eventualni izvoz Iskandera, ali verzije E, čije rakete imaju maksimalni domet 280 km za razliku od modela M dometa oko 400 km, kojeg samo Rusija poseduje. Samo godinu dana kasnije Iskander-E viđen je u sastavu Oružanih snaga Jermenije na vojnoj paradi u Jerevanu povodom Dana nezavisnosti.
Pored brojnog naoružanja koje je Rusija rasporedila u Siriji, Iskander je, takođe, uočen u bazi Hmejmim u martu 2016. godine, a svoje „vatreno krštenje“ imao je navodno u februaru 2017. godine kada su lansirane 4 rakete u pravcu pobunjenika u provinciji Idlib.